Stentje plaatsen

Het leek zo'n eenvoudige ingreep: een stentje plaatsen. Was het in theorie ook. In theorie.... In praktijk bleek het ietsepietsie anders te zijn. Toen op de behandelkamer op mijn verzoek Zero7 werd gedraaid, "in the waiting line" dacht ik dat dat een goed teken was. Toen ik wakker werd voelde ik dat er druk werd uitgeoefend op m'n lies en dat er een vrouwenstem zei: "het blijft bloeden". Op dat moment dacht ik er niet verder over na. Op de IC bleek er een band om m'n lies te zitten met een grote plastic knop op de plek waar het bloedde. Wat was het geval: men had de lies op de verkeerde plek aangeprikt, waardoor een vertakking bleef bloeden. Bij de CT-scan die ze maakten was een vertakking teveel dicht en de andere vertakking bleef maar bloeden, dus WEER onder het mes... De anesthesist zat vol tatoeages en vroeg waar ik die van mij had laten zetten. Ik zeg dus dat ik ze bij Karin heb laten zetten. Waarop er een heel gesprek ontstond. Hij kende haar dus. Wist ook dat Inkstitution verhuisd was naar de Mariniersweg en dat in het oude pand op de Schieweg een tatoeëerder zat van het kaliber Tattoo Bob. Plakplaatjes dus.
Maar goed, na deze operatie was ik weer terug op de IC en had ik TWEE narcoses achter de rug....
Nu, een dag later, zit ik weer op mijn bedje en mag ik morgen naar huis...gelukkig. Maar er zit een plakkaat in m'n lies!! Vreselijk!!