vrijdag 22 oktober 2021

Red mij niet

De titel van dit blogje is de titel van een liedje van Maarten van Roozendaal. Hij heeft daar in 2000 de Annie M. G. Schmidt-prijs mee gewonnen:

Een weetje over mij: als ik fiets, luister ik graag naar muziek. Vandaag tijdens het fietsen hoorde ik dit liedje weer. Als je de tekst hoort, slaat het steeds meer op de huidige situatie van vaccinatiedrang:

Leg een steen onder je kussen
Brand voor mijn part een kaars
Slacht een lam
Maar red mij niet

Zet een rare muts op 
Duw briefjes in een muur
Voorspel de toekomst
Maar red maar niet

Laat je baard staan
Ach man, laat je baard staan
Maar red mij niet
Trek een jurk aan
Ach man, trek een mooie paarse jurk aan
Maar red mij niet

Restaureer je kerk
Stuur je kinderen ten oorlog
Lees handen tot je blind bent
Maar red mij niet

Slik vitaminen tegen kanker
Was je handen in vuur
Versier je voorhoofd met een stip
Maar red mij niet

Jouw hemel is voor mij de hel
Een hemel met jou 
Is de hel voor mij 

Richt je billen naar het westen
Zeg dagenlang hetzelfde woord
Laat je bevrijden door een ufo
Maar red mij niet

Loop met fakkels door de straten
Zeg dat het lukt als je maar wilt
Ga op je knieën tot ze blauw zien
Maar red mij niet

Laat mij in mijn zeven sloten
Laat mij de draad volslagen kwijt
Aan gezelligheid ten onder
Richting eindeloze tijd
Uit volle borst op weg naar nergens
Zonder reden, zonder doel
Met mijn zeden en mijn zonden
En mijn angstig voorgevoel
Laat mij mijn kont tegen de krib
Laat mij dit goddeloze lied
Hef jij je handen maar ten hemel
Maar red mij niet
Red mij niet 
Red mij niet 
Red mij niet 
Red mij niet

Zo werkt het ook voor mij: prima als jij die prik wil nemen, maar laat mij (en mijn gezin) met rust. En kom nou niet met vergelijkingen als dat je ook een rijbewijs moet hebben om in een auto te rijden (blablabla, heb ik trouwens ook niet, een rijbewijs), want die vlieger gaat niet op, als je in een auto wil rijden, kan je ook andere weggebruikers in gevaar brengen. Als ik ervoor kies om mijzelf niet te laten prikken, is dat MIJN keuze. Ik ga er voor het gemak van uit dat men inmiddels wel weet dat die prik allang niet meer over de volksgezondheid gaat, dat het bekend is dat er andere belangen spelen. Kom dan ook niet aan met het excuus dat ik iemand anders kan besmetten, want dat is ook niet zo, als je geprikt bent, kun je nog steeds anderen besmetten! En nee, ik ga geen bronnen plaatsen. Als je twee minuten het internet op gaat, kun je zat materiaal vinden. 

Vind niemand het trouwens vreemd dat Nederland nog steeds met een demissionair kabinet zit? 


zaterdag 16 oktober 2021

Vier in Balans bij mboRijnland

Een heel ander blogje dan jullie van mij gewend zijn, er werd mij namelijk gevraagd om een blog te maken over het gebruik van ict-middelen op mijn werkplek. Vandaar deze 'Vier in Balans bij mboRijnland'.


Visie

Er is wel zeker een visie op ict-gebruik bij mboRijnland. Alleen dat verschilt nogal per onderwijsteam. Je kan ervan uitgaan dat ict-teams bij een mbo hierbij de kar trekken. Dat gebeurt dus ook bij mboRijnland. Je merkt ook dat de kennis ook zeker aanwezig is bij deze ict-teams. 

In het laatste jaar dat ik bij het college dienstverlening zat (team food design, koks en bakkers), kwam de lockdown. Er werd dus van ons verwacht dat we heel snel gingen schakelen van live-lesgeven, naar online lesgeven via teams. Vanaf 16 maart 2020 werden alle afspraken, vergaderingen etcetera online gedaan en ging het pand aan het Betaplein in Leiden, net als de andere panden van mboRijnland, dicht, vanaf 23 maart waren alle lessen online. Met een week hadden we dat met elkaar voor elkaar. Er kwamen onlinetrainingen voor het gebruik van online werkvormen, trainingen hoe je moest werken met teams en er werd online vergaderd. Maar wel heel vreemd allemaal. In dat laatste jaar ging een collega met pensioen en waar we normaal gesproken lekker met elkaar gingen eten, een feestje vierden en de collega uitzwaaiden, moest dat nu dus óók online. Het was niet hetzelfde. Verre van zelfs. We hadden dan wel een teamleider die van een ict-team vandaan kwam, maar toch. Horeca had geen kaas gegeten (haha...) van ict-toepassingen, dat merkte ik wel. Samen met een collega Engels werd gevraagd of ik aanspreekpunt wilde zijn voor ict-vragen voor het team, een zogenaamde 'sleutelgebruiker' voor het afstandswerken en -leren. Uiteindelijk heb ik mij teruggetrokken en is er gekozen voor de docente Engels. Ik ben natuurlijk ook nog bezig met een studie, natuurlijk. Zij kon haar borst natmaken; ze werd overspoeld met vragen. Maar goed dat ik het niet heb gedaan.. Het laatste stukje schooljaar heb ik mij gericht op de vragen die de studenten hadden en een overdracht, want na de zomervakantie zou ik in een ander team beginnen.

Na de zomervakantie begon ik in een ict-team en je merkte dat zij al een stuk verder waren met de implementatie van de onlinelessen vormgeven en andere zaken via teams, zoals vergaderingen. Het was nog steeds via teams allemaal en in een nieuw team online beginnen is niet bevorderlijk voor het opbouwen van een relatie, niet met studenten, maar ook niet met collega’s. Ik voelde mij daarom erg ontheemd en áls ik dan op school was, ging ik nog vaak bij mijn vroegere team buurten. Dat voelde tenminste vertrouwd.


Deskundigheid

De deskundigheid is bij mboRijnland wel aanwezig, niet alleen in de vorm van de sleutelgebruikers voor het afstandswerken en -leren, key-users, ict-teams, en hulp op locatie, maar ook via i-coaches. Dat was een nieuwe rol binnen ieder team waar de betreffende docent ook uren voor kreeg. Een i-coach is de vraagbaak voor collega’s met betrekking tot online werkvormen en tools waarmee je je lessen, op een digitale manier vorm kon geven. Als je dus iets digitaals zocht om te gebruiken in een les en je wist het zelf niet, kan je dat aan de i-coach vragen. Persoonlijk heb ik een hoop aan de i-coach, of collega's dat ook hebben, weet ik eigenlijk niet. Inmiddels werk ik natuurlijk in een ict-team, en mijn collega's weten en kunnen al een hoop. Ik vermoed dat dit in andere teams wel anders is en dat deze i-coaches het drukker hebben.

Dankzij de i-coach heb ik mijn online grammaticalessen een stuk interessanter gemaakt met behulp van een Wacom tekentablet. Wat ik op school op een whitebord kon tekenen, kon ik tijdens de onlinelessen met een Wacom. Een Wacom sluit je aan op je laptop en je kunt dan op het whitebord in teams iets tekenen of gewoon in je PowerPoint presentatie. Heel erg handig! Daar had ik zelf nooit aan gedacht, maar inmiddels kan ik dat ding tijdens een (eventuele online) grammaticales al niet meer missen. 


Digitaal leermateriaal

Bij mboRijnland werken we met Taalblokken als methode voor de talen. Dit is een compleet digitale methode. Je kunt het wel via een boek doen, maar, zeker bij een ict-opleiding, je kunt de licentie ook alleen gebruiken zónder boek. Zelf vind ik het niet prettig om alleen met de licentie te werken, maar het is wel handiger, zeker als je online werkt. Wanneer studenten alleen met de licentie werken kun je hun voortgang beter monitoren, maar de stof blijft beter hangen als ze iets echt opschrijven in een werkboek. Er is dus voor beiden wat te zeggen.


ICT-infrastructuur

Tja, wat moet ik hier over zeggen. De infrastructuur laat regelmatig te wensen over. We werken bij mboRijnland dan wel sinds 2017 met een BYOD-budget (Bring Your Own Device) van 800 euro per 4 jaar, zodat je je eigen device aan kan schaffen, maar de wifi houdt nog steeds te wensen over. Regelmatig valt de wifi uit. 

Wat dan wel prettig is, is dat de organisatie in ieder lokaal een microfoon in het plafond heeft laten plaatsen, dus als je dan studenten thuis hebt zitten tijdens de les, kunnen zij ook de les volgen. Zelf vind ik die combi (studenten thuis en in het lokaal) niet prettig. Voor mij is het of/of, of alles voor mijn neus, of alles online. Daarbij wel aantekenend dat ik het liefst mijn leerlingen aankijk. Je kan dan wel zeggen dat de studenten de camera aan moeten tijdens de online les, maar er zijn er maar weinig die dat doen. En heel eerlijk, ik ga daar mijn kostbare lestijd niet aan verspillen dat ik ieder student achter zijn kont aan ga zitten dat hij de camera aanzet, dat kost mij veel te veel kostbare lestijd.


Als ik denk over eventuele adviezen die ik aan mboRijnland wil geven, is dat als eerste om Eduarte weer terug te brengen. We werken nu met Osiris en dat is een draak van een systeem en nee, dat is niet een kwestie van wennen. Alles moet gedigitaliseerd worden, praktijkovereenkomsten, onderwijsovereenkomsten, stage-uren, alles, en dat kon dus blijkbaar niet in Eduarte, tenminste, niet in het Eduarte wat mboRijnland afnam. In Osiris zou alles digitaal kunnen gebeuren, maar dat is tot nu toe één groot hoofdpijndossier. Docenten die geen rechten hebben, studenten die te veel rechten hebben, informatie die je niet kwijt kan waar het moet, informatie die je kwijt bent. Het nieuwe systeem zou alles makkelijker moeten maken, maar tot nu toe kost het alleen maar heel veel tijd. 

Verder is er, volgens mij, niet echt veel mis voor wat betreft ict, afgezien van de wifi-problemen. O, even een kort verhaaltje: ROC Leiden (rechtsvoorganger van mboRijnland) heeft een tijdje in het Level-pand naast Leiden Centraal gezeten. Vanaf 2013 tot 2018. Maar goed, daar was de wifi ook al abominabel! Er werd toen verteld dat er voldoende wifi beschikbaar was, omdat per lokaal waar 25 studenten in konden, er 50 wifi-aansluitingen waren. Dus dat was zat voor 25 studenten. Er werd daarbij geen rekening gehouden met het feit dat studenten niet alleen een laptop hadden, maar ook (minimaal) een mobiele telefoon die óók op de wifi werd gezet. Zeg maar dág tegen de voldoende wifi-aansluitingen... Of dit waar is, weet ik niet, maar het werd verteld...


vrijdag 18 december 2020

Zusterschap

 Sinds 2012 ga ik naar het Lorelei vrouwenfestival. Sinds 2014 doe ik daar vrijwilligerswerk. Afgelopen jaar kon ik door omstandigheden niet gaan, maar ik had bedacht dat we dan wel iets van een reünie konden houden, dat hadden we tenslotte ook in januari gedaan. Daarom liet ik het met een gerust hart overgaan.

Nou ja, gerust hart. Ik vond het vreselijk dat ik er niet bij was! Ok, de organisatie was anders dan anders, maar toch, ik was er niet! Ik stond niet aan de poort alle vrouwen te verwelkomen en zwaaide ze na afloop weer uit; (onder andere) mijn (favoriete) taken bij het festival. 

Omdat ik dit jaar niet naar Lorelei ben geweest, weet ik nu ook wat ik eraan heb gemist. 


Zusterschap. 


Het samenzijn met andere vrouwen, die energie, die heb ik blijkbaar heel erg nodig. Voorheen, toen ik ieder jaar ging, viel het me niet op. Ik weet nog het eerste jaar dat ik ging, ik vond het zó gek toen we naar huis gingen! Er stonden MANNEN! 😱 Je bent namelijk écht in een andere... ja, dimensie bijna... Dan is het heel erg vreemd om weer in de 'normale' wereld te zijn. 


Maar gelukkig had ik natuurlijk de reünie nog. 


Dus niet. Het gaat niet gebeuren. We mogen niet. Die stomme lockdown heeft roet in het eten gegooid en dat heeft mij ook behoorlijk van het padje geknikkerd. Echt, aanstaande zomer moet die onzin echt over zijn, want ik sta echt niet voor mezelf in! Natuurlijk krijg ik alle liefde en steun van mijn gezin, maar met zusters is het écht anders. Vrouwen vóélen anders, vrouwen dóén anders, vrouwen zíj́n anders!!

maandag 23 november 2020

Geslaagd!

5 november had ik mijn praktijkexamen en ik ben officieel startbekwaam bevonden!! Dat is wel een feestje waard!! 🍰🎉🎈

De les was bij een van mijn favoriete groepen en ik heb ze dan ook uitgebreid bedankt. Ook maar getrakteerd. Een van die studenten zei dat dat niet hoefde *bloosbloos*, maar ik deed het toch. Zijn klasgenoten zeiden nog dat hij dan geen traktatie kreeg. Dát vond ik ook wat overdreven.

Maar goed, al met al was het een leuke les, een leuke dag en ik ben nu echt helemaal afgepeigerd. Maar vroeg mijn bedje induiken dan. 


maandag 12 oktober 2020

Nieuwe ronden, nieuwe kansen

Nee, ik ben niet weg bij mboRijnland, ik ben alleen wel weg bij horeca. Ik werk nu weer bij ict. 

Weer omdat ik dat bij Zadkine ook al heb gedaan. Alleen dit keer geen niveau 2, maar niveau 4. De opleidingen applicatie- en mediaontwerp (software developer) en mediavormgeving. Het zal heus een leuk team zijn, daar ben ik van overtuigd (een beetje dan...), maar het is niet 'mijn' team. Nog niet in ieder geval. En zolang we nog online moeten lesgeven, gaat het dat ook niet worden.

vrijdag 31 juli 2020

Verkansie!

Dus daar zitten we dan, lekker in Drenthe. Al voor het twaalfde jaar in hetzelfde park, het Hunzepark: www.hunzepark.nl. Dit keer in huisje...pardon, stacaravan....sorry, chalet, Berk, ons kasteel op een heuveltje: 



Een heerlijk huisje op een heuveltje. Als je aan komt rijden langs de plas, zie je het al liggen. 

Dit is de derde accommodatie waar we gebruik van maken op het park. Eerst hadden we een blokhutje zonder sanitair, de Wilg, daarna een blokhutje mét sanitair, de Kastanje, en nu dus de Berk. En vergeleken met de Wilg is dit dus púre luxe!. Weliswaar maar voor vier personen, maar ja, meer hoeven we ook niet, Marton en Jur zijn er dit jaar niet bij.

vrijdag 24 juli 2020

Nadenkertje....

Daar zit ik dan, in de trein, onderweg naar ons vakantieadres.....met een mondkapje op... Tja, je moet wel. Maar nu zat ik te denken, en blijf even doorlezen, ik heb namelijk een theorie. Vanaf 1 augustus 2019 geldt er een wet die gezichtsbedekkende kleding en andere zaken, zoals een integraal helm en een bivakmuts verbiedt. Daar is heel veel om te doen geweest. Mevrouw Halsema die zei dat ze het niet zou handhaven en ander geneuzel.

Nog geen jaar daarna breekt de pleuris uit en moet iedereen een mondkapje op in het ov.... het zet me aan het denken.... Jullie ook?