Zusterschap

 Sinds 2012 ga ik naar het Lorelei vrouwenfestival. Sinds 2014 doe ik daar vrijwilligerswerk. Afgelopen jaar kon ik door omstandigheden niet gaan, maar ik had bedacht dat we dan wel iets van een reünie konden houden, dat hadden we tenslotte ook in januari gedaan. Daarom liet ik het met een gerust hart overgaan.

Nou ja, gerust hart. Ik vond het vreselijk dat ik er niet bij was! Ok, de organisatie was anders dan anders, maar toch, ik was er niet! Ik stond niet aan de poort alle vrouwen te verwelkomen en zwaaide ze na afloop weer uit; (onder andere) mijn (favoriete) taken bij het festival. 

Omdat ik dit jaar niet naar Lorelei ben geweest, weet ik nu ook wat ik eraan heb gemist. 

Zusterschap. 

Het samenzijn met andere vrouwen, die energie, die heb ik blijkbaar heel erg nodig. Voorheen, toen ik ieder jaar ging, viel het me niet op. Ik weet nog het eerste jaar dat ik ging, ik vond het zó gek toen we naar huis gingen! Er stonden MANNEN! 😱 Je bent namelijk écht in een andere... ja, dimensie bijna... Dan is het heel erg vreemd om weer in de 'normale' wereld te zijn. 

Maar gelukkig had ik natuurlijk de reünie nog. 

Dus niet. Het gaat niet gebeuren. We mogen niet. Die stomme lockdown heeft roet in het eten gegooid en dat heeft mij ook behoorlijk van het padje geknikkerd. Echt, aanstaande zomer moet die onzin echt over zijn, want ik sta echt niet voor mezelf in! Natuurlijk krijg ik alle liefde en steun van mijn gezin, maar met zusters is het écht anders. Vrouwen vóélen anders, vrouwen dóén anders, vrouwen zíj́n anders!!

Geslaagd!

5 november had ik mijn praktijkexamen en ik ben officieel startbekwaam bevonden!! Dat is wel een feestje waard!! 🍰🎉🎈

De les was bij een van mijn favoriete groepen en ik heb ze dan ook uitgebreid bedankt. Ook maar getrakteerd. Een van die studenten zei dat dat niet hoefde *bloosbloos*, maar ik deed het toch. Zijn klasgenoten zeiden nog dat hij dan geen traktatie kreeg. Dát vond ik ook wat overdreven.

Maar goed, al met al was het een leuke les, een leuke dag en ik ben nu echt helemaal afgepeigerd. Maar vroeg mijn bedje induiken dan. 

Nieuwe ronden, nieuwe kansen

Nee, ik ben niet weg bij mboRijnland, ik ben alleen wel weg bij horeca. Ik werk nu weer bij ict. 

Weer omdat ik dat bij Zadkine ook al heb gedaan. Alleen dit keer geen niveau 2, maar niveau 4. De opleidingen applicatie- en mediaontwerp (software developer) en mediavormgeving. Het zal heus een leuk team zijn, daar ben ik van overtuigd (een beetje dan...), maar het is niet 'mijn' team. Nog niet in ieder geval. En zolang we nog online moeten lesgeven, gaat het dat ook niet worden.

Verkansie!

Dus daar zitten we dan, lekker in Drenthe. Al voor het twaalfde jaar in hetzelfde park, het Hunzepark: www.hunzepark.nl. Dit keer in huisje...pardon, stacaravan....sorry, chalet, Berk, ons kasteel op een heuveltje: 

Een heerlijk huisje op een heuveltje. Als je aan komt rijden langs de plas, zie je het al liggen. 

Dit is de derde accommodatie waar we gebruik van maken op het park. Eerst hadden we een blokhutje zonder sanitair, de Wilg, daarna een blokhutje mét sanitair, de Kastanje, en nu dus de Berk. En vergeleken met de Wilg is dit dus púre luxe!. Weliswaar maar voor vier personen, maar ja, meer hoeven we ook niet, Marton en Jur zijn er dit jaar niet bij.

Nadenkertje....

Daar zit ik dan, in de trein, onderweg naar ons vakantieadres.....met een mondkapje op... Tja, je moet wel. Maar nu zat ik te denken, en blijf even doorlezen, ik heb namelijk een theorie. Vanaf 1 augustus 2019 geldt er een wet die gezichtsbedekkende kleding en andere zaken, zoals een integraal helm en een bivakmuts verbiedt. Daar is heel veel om te doen geweest. Mevrouw Halsema die zei dat ze het niet zou handhaven en ander geneuzel.

Nog geen jaar daarna breekt de pleuris uit en moet iedereen een mondkapje op in het ov.... het zet me aan het denken.... Jullie ook?

Veranderingen

Niet alleen de coronaquarantaine (leuk woord voor galgje), maar ook andere zaken houden mij en mijn liefjes de laatste tijd bezig. Werk bijvoorbeeld. En dan met name een andere baan. Niet dat ik weg wil bij mboRijnland, of nee, niet dat ik weg wil bij mijn team, mboRijnland kan me gestolen worden, maar mijn team, hun ga ik missen.

Ik heb dus een andere baan. Ik ga weg bij het heerlijke team MDHOS2, food design. En gompie, wat ga ik iedereen vreselijk missen!!
Deze is dus voor jullie:

Quarantaine Club

Omdat ik nog steeds binnen zit en van maandag tot en met vrijdag studenten online moet zien te motiveren voor onze mooie taal, ben ik maar lid geworden van de Quarantaine Club, een heel leuk initiatief van Leon Giesen (Mondo Leone), een geweldige theatermaker waar ik al vele jaren heel erg graag naar luister en kijk. De munt waar ik in een van mijn eerdere posts over schrijf, komt ook bij hem vandaan.
Als je lid bent, krijg je 40 dagen lang een stukje Mondo Leone in je mailbox, een verhaal, een foto, iets, en altijd voorzien van een liedje. Twaalf zijn er inmiddels in mijn mailbox gekomen en ik geniet ervan, ie-de-re dag. Heerlijk!

Quarantaine

Raar woord eigenlijk, quarantaine, ik heb eens opgezocht waar het vandaan komt -> https://nl.wikipedia.org/wiki/Quarantaine De definitie is 'een van origine medische term die afkomstig is uit het Italiaans ten tijde van de pestepidemie in de 14e eeuw.' Het doel hiervan is om te zorgen dat mensen anderen niet besmetten met wat dan ook (origineel dus met de pest).

Nu is Nederland dus in semi-verplichte quarantaine in verband met het corona-virus. F. en ik hebben dus al eten en andere zaken ingeslagen waardoor wij de komende tijd niet naar buiten hoeven. Maar er zijn mensen die dat niet hebben gedaan; zij moeten nog steeds dagelijks de deur uit. K. kreeg een berichtje van school dat hij morgen (woensdag 18 maart) daar werd verwacht om zijn spullen op te halen. Drie keer raden. Juist, hij gaat niet. Hij heeft zijn boeken al thuis en hij kan gebruik maken van de MacBook van F. Ik ga zijn mentor daarom mailen dat ze K. niet hoeft te verwachten.

Afgelopen donderdag was er een persconferentie waarin werd gemeld of de scholen sloten of niet. Donderdag was dat nog niet het geval. Inmiddels is dat wel zo. MboRijnland was in eerste instantie dicht tot en met 31 maart. Na de persconferentie van zondag is dat verlengd tot en met 6 april. Dat betekent gedwongen 3 weken 'vrij'. Ik zet 'vrij' bewust tussen aanhalingstekens, want zo voelt het zeker niet. Als docent moet je namelijk ervoor zorgen dat je lessen wel geregeld worden, je moet vragen beantwoorden, en, in mijn geval, je to-dolijstje leegmaken... En ook mijn mailbox. Ik heb namelijk nog ladingen achterstallige opdrachten die ik nog moet nakijken.
Misschien zijn mijn to-dolijstje én mijn mailbox na deze quarantaine wel helemaal leeg...