De schat van Mondo Leone...

Een aantal jaar geleden kreeg ik van vrienden G. en C. een schatkaartje van Mondo Leone Bij dat schatkaartje hoorde een heel avontuur. Aan het einde van dat avontuur was er een voorstelling waarbij je een munt kreeg die een code bevatte. Lang verhaal, maar die munt heeft tot afgelopen oktober in mijn portemonnee gezeten. 26 oktober ging ik met zoon K. als afsluiting van de herfstvakantie naar de bioscoop. Helaas hebben we de film nooit gezien, want ik ben flauwgevallen.

Waarschijnlijk heb ik iets in mijn portemonnee gedaan of uit mijn portemonnee gehaald, want toen ik door de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht, was de munt weg. Ik heb overal gezocht, in mijn tas, in het ziekenhuis, ik heb zelfs naar de bioscoop gebeld, of ze mijn munt hadden gevonden, maar helaas. Mijn munt was en bleef weg.

Vreselijk vond ik het. Het verhaal achter die munt, de symboliek, was voor mij zo speciaal. Daarom wilde ik graag nog zo'n munt. Want tja, MIJN munt zou ik waarschijnlijk niet meer terugvinden. Daarom heb ik van de week maar een e-mail gestuurd aan Mondo Leone:
------
Beste Leon,

Ooit heb ik voor mijn verjaardag van twee dierbare vrienden jouw zoektocht gekregen. Dat wil zeggen, ik kreeg een schatkaartje. In november 2013 ben ik dan ook samen met een van de twee naar Utrecht geweest. Ik vond het echt geweldig! De munt heeft tot en met afgelopen oktober in mijn portemonnee gezeten. 

'Waarom nu dan niet meer?’, hoor ik je denken. Nou, dat is vrij eenvoudig, ik ben mijn munt namelijk kwijt. Hij is weg, verschwunden. Op zaterdag 26 oktober ging ik met mijn jongste zoon (Koen van 12) naar de bioscoop als afsluiting van de herfstvakantie. Daar ben ik flauwgevallen. Waarschijnlijk heb ik iets uit mijn portemonnee gehaald en is de munt gevallen. Omdat ik met de ambulance van de bioscoop naar het EMC ben vervoerd (dat was pas stoer voor mijn jongste! Als afsluiting van de herfstvakantie met je moeder in een ambulance!) kwam ik er pas in het ziekenhuis achter dat mijn munt weg was. Toen ik naar huis mocht, ben ik nog langs de bios gegaan om te kijken of mijn munt was gevonden, maar helaas, niets. Niet in de bioscoop, niet in de ambulance, niet in het ziekenhuis,

Nu hoop ik dat jij nog een munt hebt voor mij. Als er geen munten meer zijn, is het niet anders, dan zal ik met het verlies moeten leren leven (*snik*). Maar als allerlaatste mogelijkheid, e-mail ik jou met deze vraag.

Alvast hartelijk dank.

Lieve groet,

Anouk Verhaaff
(En voor het geval je nog een munt mocht hebben, zet ik mijn adres er nog bij: xxxxxxx De portokosten wil ik je met alle liefde terugbetalen, geef maar door wat het kost. Je moet tenslotte iets over hebben voor een munt...)
-------
Dezelfde dag kreeg ik een e-mail terug van Leon:
--------

Beste Anouk,

Jee, wat een verhaal. Ik hoop dat het goed met je gaat, zomaar flauwvallen is niet niks. Het lijkt me in elk geval enorm schrikken.

Geluk bij dit ongeluk is dat ik nog wel een paar munten heb.

Ik zal er een opsturen. En dan zien we wel hoe dat gaat met de portokosten. Eerst maar eens zorgen dat er weer een bij jou komt. Ach weet je wat… als jij een foto maakt of laat maken van jou met de nieuwe munt is het goed. Dan weet ik ook direct dat hij goed aangekomen is. Ik vind heel bijzonder om te horen dat jij hem tot die onfortuinlijke dag in je portemonnee hebt gehad.

Alle goeds,

Leon

-----------

Ik heb gelijk vriendin C. gebeld met dit verhaal. Zij zei tegen mij dat de kans groot was dat hij mijn verhaal zou gaan gebruiken. Leon is tenslotte verhalenverteller.

Vandaag kreeg ik mijn munt binnen:

En wat zie ik op de website van Mondo Leone? Klik -> De Munt

En dat op vrijdag de dertiende...

Werk, werk, werk...

Vier zalige weken vakantie heb ik achter de rug. Eerst lekker thuis, toen naar Drenthe en vanaf zondag 5 geweldige dagen in Zeewolde waar ik vrijwilligster ben bij het Lorelei festival. Dat betekent dat ik zondag daar naar toe ga, mij onderdompel in rust, en vervolgens donderdag weer naar huis ga en mij voor kan bereiden op het nieuwe schooljaar.

In de vakantie heb ik (zoals gewoonlijk) niet stil gezeten. ik heb heel veel voor mijn opleiding gedaan, nagedacht wat ik hierna wil doen en een aantal zaken gedaan die echt af moesten, zoals de nieuwe planning. Ook heb ik me verdiept in de rekenmethode die we bij mboRijnland gebruiken. Ik kende de methode voor Nederlands al, maar de rekenversie is toch ietsje anders. Dat zal voor mij wel wennen zijn.

Timmie

Als ik 26 augustus weer begin, ga ik eerst een nieuwe 'voorstelpresentatie' maken. De oude staat mijn lieve kat Timmie nog in. 

Buster

Helaas is Timmie afgelopen november op veel te jonge leeftijd (hij was zes) overleden.
Gelukkig hebben we Buster nu. Buster is alleen een heel andere kat dan Timmie was... Timmie was zwervend aangetroffen Buster woonde bij een stel op een flat op Zuid. Ze hebben ook volledig andere karakters.

Maar goed, ik zou het over werk hebben. Als ik de voorstelpresentatie heb gemaakt, ga ik kijken of ik nog iets voor mijn studie kan doen. Op mijn werk is dat toch rustiger werken dan thuis. Ik moet ook nog beginnen aan mijn afstudeeronderzoek en daar ben ik ook nog niet over uit, over welk onderwerp ik het wil doen. Ik zat eerst te denken om het over lezen te doen, maar ik hoorde dat je een echt 'product' op moet leveren. Het is tenslotte hbo en geen wo. Nog genoeg te doen.

Donderdag 29 augustus beginnen de lessen dan weer, vrijdag heb ik een studiedag en dan zit de eerste week er weer op.

Hoe doe je dat toch?

Zoals de meeste van jullie waarschijnlijk wel weten, heb ik lang haar. Heel. Lang. Haar. Tot net op mijn billen.
Als ik mijn haar was, kost dat best een hoop shampoo. Nu ben ik ook nog eens allergisch voor een bepaald bestanddeel van de shampoo (cocamidepropyl betaïne) en die zit eigenlijk in de meeste shampoos. Nu zijn er wel shampoos zonder dit bestanddeel, maar die zijn echt met een vergrootglas niet te vinden en als ze al te vinden zijn, zijn ze óf achterlijk duur, of zo goedkoop dat het mijn hoofdhuid echt eraf brandt...

Nu heb ik ontdekt dat de zogenaamde 'shampoobars', oftewel een stuk shampoozeep, dat spul niet bevat. Alleen om nou iedere keer een tientje te betalen voor een shampoobar bij Lush, dat gaat me iets te ver. Ik heb inmiddels ook een gewone handzeep van Cien (Lidl) geprobeerd, maar dat was geen succes. Ook heb ik shampoobars via onze vrienden bij Ali-expres besteld, dat zijn best goede bars, maar het moet toch te doen zijn om gewoon in good'ole' Rotterdam een stuk zeep te kopen en daarmee mijn haar te wassen?

Dus, mijn vraag: weet iemand een goed stuk zeep, waarbij mijn haar wel goed wordt gewassen, ik niet de hoofdprijs betaal, en dat het ook niet na drie wasbeurten op is?

Alles went, behalve....

.... de locatie waar ik nu werk...
Alhoewel, zelfs dát went. Ik loop hier nu een jaar (bijna) dagelijks rond en vanmorgen bedacht ik mij dat het ook hier went.
De docentenkamer van het team waar ik bij hoor, zit helemaal links op de eerste verdieping (de a-toren). Helaas gebeurt het regelmatig dat ik van die verdieping (waar er ook lokalen zijn), naar een verdieping (meestal de vijfde verdieping) in de c-toren moet en weer terug.
De c-toren is de toren ongeveer in het midden bij het glas, maar dan een aantal verdiepingen hoger. Ik kom wel aan mijn 10.000 stappen zo...

Ik ben anders dan de rest

'Algemeen geldende waardeoordelen zijn alleen inzetbaar als ook echt iedereen het eens is over zo'n waardeoordeel.'

Dit las ik in een stuk over argumenten. Dat zette mij aan het denken.
Ik sta voor de klas en vaak worden leraren 'linkse softies' genoemd. Alleen ik ben anders (what else is new...).
Vaak merk ik dat anderen tegen mij op een bepaalde manier praten, waarbij zij uitgaan dat ik op dezelfde manier denk. Dat is vaak zo over bijvoorbeeld onderwijsstakingen of de huidige politiek. Maar ik zit niet in elkaar zoals zij in elkaar zitten, merk ik. Zij zeggen dan iets en verwachten van mij dat ik het helemaal met ze eens ben. Niet dus.