Borstvoeding

Ja, een ander blogje dan je van mij gewend bent. Het zou zelfs niet misstaan in de blogjes voor de vereniging Borstvoeding Natuurlijk.

Ik las namelijk net dit plaatje op internet en dacht aan een situatie waar ik vorig jaar mee te maken heb gehad. Ik heb mijn zoon namelijk gevoed tot hij bijna 5 was en daar heb ik nooit een geheim van gemaakt.

Vorig jaar echter deed ik een opleiding voor mijn werkgever waar het gesprek op borstvoeding kwam en ik dus ook vertellen dat ik pas gestopt was met borstvoeding. Heel gewoon. Alleen hoe men er op reageerde viel me een beetje tegen. Er werden stomme grapjes over gemaakt. Wanneer iemand een fout antwoord gaf, werd er gereageerd met de opmerking "je hebt zeker geen borstvoeding gehad tot je 5 was" en meer van dat soort reacties. Ik voelde me behoorlijk te kakken gezet. Eigenlijk aangetast in mijn wezen. Ik heb met heel veel plezier mijn zoon gevoed tot hij bijna 5 was en mijn studiegenoten maken dat belachelijk. Ik was er stil van.
Er kwamen ook opmerkingen over dat de fles toch makkelijker was en meer van die dooddoeners. Ik was eigenlijk te beduusd om ze van repliek te dienen. De week erna was ik vast van plan dat als er weer iets over MIJN borstvoedingsverhaal zou worden gezegd, ik ze met gelikte opmerkingen zou antwoorden. Die antwoorden had ik die avond op de fiets naar huis zitten verzinnen (dan komen ze namelijk, nooit als je op dat moment daar zit). De week erna kwamen de opmerkingen dus niet, maar vandaag kwam die avond dus héél even terug door dit plaatje. Ik heb de opmerkingen nog en laat me nooit meer zo in een hoek drijven, want zo voelde het wel. Ik, als toegewijde borstvoedingsmoeder, tussen flessenmoeders. Een vreemde eend in de bijt.