Dit las ik in een stuk over argumenten. Dat zette mij aan het denken.
Ik sta voor de klas en vaak worden leraren 'linkse softies' genoemd. Alleen ik ben anders (what else is new...).
Vaak merk ik dat anderen tegen mij op een bepaalde manier praten, waarbij zij uitgaan dat ik op dezelfde manier denk. Dat is vaak zo over bijvoorbeeld onderwijsstakingen of de huidige politiek. Maar ik zit niet in elkaar zoals zij in elkaar zitten, merk ik. Zij zeggen dan iets en verwachten van mij dat ik het helemaal met ze eens ben. Niet dus.
