Wanneer je vergeet om je vriendin te bellen om haar te feliciteren, kan je je via e-mail laten waarschuwen wanneer het zover is, sterker nog, als je een "hyve-pagina" of een "facebook-pagina" hebt, staat er op je startpagina wie er die dag jarig is en kan je met een muisklik laten zien dat je aan diegene denkt.
Ook als je andere dingen wel eens vergeet, kan je door de techniek er aan herinnert worden. Ik zie net een reclame dat er een "slimme" thermostaat is die ziet of je wel of niet thuis bent en dan je verwarming uit zet (of iets dergelijks).
Wat is er gebeurt met leren van je fouten? Dat als je drie weken op vakantie gaat en je verwarming aan laat staan je een paar maanden laten de rekening, letterlijk, gepresenteerd rijgt. Dat overkomt je daarna dus NOOIT meer.
Ook op andere punten helpt de techniek ons een handje. Wie weet er nog telefoonnummers uit z'n hoofd? Nee, geef toe, als je een bekende belt, kies je dan letterlijk het nummer, of zoek je de NAAM van diegene op in je o-zo-makkelijke smartphone of gsm en belt op die manier? Er is een tijd geweest dat ik een nummer EEN keer hoefde te zien en gelijk uit mn hoofd wist. Ik weet nog dat een vriendin haar eerste telefoon kocht en haar vader vroeg wat haar nummer dan was en ik het zo op kon dreunen, terwijl ik maar EEN vluchtige blik op de papieren had geworpen. Ook andere nummers had ik maar een blik voor nodig. Nu weet ik zelfs de nummers van de meeste dierbare mensen uit mijn omgeving niet uit mijn hoofd, zoals de gsm-nummers van mijn kinderen.
Ook op andere vlakken heeft de techniek het ons "makkelijker" gemaakt. Zoals internet. Wie gaat er nog naar een bibliotheek om informatie op te zoeken? Zeg eens eerlijk? Ik niet. In een half uurtje internet vind ik meer informatie dan in twee uur bibliotheek. Die anderhalf uur die ik daarmee bespaar, kan ik weer andere dingen doen. Ik merk aan mijn kinderen dat ze haast het vermogen om informatie op te zoeken op een andere manier dan bijvoorbeeld internet, kwijt zijn, of in ieder geval kwijt ràken.
En dan komt ook automatisch de vraag: Is dat wel kwalijk? Is het een probleem dat mijn kinderen alle informatie van het internet kunnen plukken en in een bibliotheek de weg kwijt raken?
Een vriendin kocht een e-reader en was er laaiend enthousiast over. Zo handig dat ding, geen stapels boeken meer mee op vakantie en het past ZO in je handtas.
Nou, niet voor mij hoor, ik hou van de geur van boeken, aan het gevoel van papier in je handen, aan het geluid van de bladzijdes, van de mooie boekenleggers die bij deze ervaring horen, van de ezelsoren van eerdere lezers, dat je dan weet waar zij even moesten pauzeren en de technieken van ezelsoren. Was dit een boven-vouwer, met de oren aan de bovenkant. Of een onder-vouwer? Misschien een combinatie van de twee. Was het een grote-oren-persoon, of iemand die hele nette kleine oortjes vouwt. Je hebt zelfs de dubbele-oren-tiepjes. Dus nee, voor mij geen electronische onzin...
Tot ik iemand in de metro zag met een e-reader. Wat zag dat er relaxed uit! En het idee dat ik 500 (!) boeken tegelijk op vakantie mee kon nemen, zonder kilo's te moeten sjouwen, was ook heel erg aantrekkelijk. Ik heb de betreffende mevrouw gevraagd hoe het leest, ik heb het apparaat vast mogen houden en o wat mooi! Ik durfde het haast niet aan mezelf toe te geven, maar dit wilde ik ook wel.
Inmiddels heb ik een e-reader en ja, ik ben om! Dit is het helemaal! Dat betekent echter niet dat ik niet meer verliefd kan worden op nieuwe boeken, dat ik niet meer warm van binnen word van die geur van nieuwe boeken, van het geluid van bladzijdes tegen vingers. Maar ik heb ook de e-reader in mijn hart gesloten.
Anyway, terug naar het onderwerp. De essentie van mijn vraag is of de techniek het ons niet alleen makkelijker maakt, maar ons ook afhankelijk maakt? Hoe kan ik mijn kinderen bijvoorbeeld weloverwogen keuzes laten maken? Over techniek en over de invloed van die techniek in hun leven. Waar is het evenwicht? Is dit een ook een kwestie van leren van je fouten? Of moet je als ouder van VOOR deze informatie-revolutie je kinderen meegeven dat er meer op deze aardbol is dan internet, techniek en de digitale snelweg? Het is nu natuurlijk regelmatig zo dat de techniek ervoor zorgt dat je GEEN fouten meer KAN maken... Welke boodschap geef je je kinderen DAN mee?
